پسر زمستان

گذشتیم از ساده‌ترین چیزهایی که حقمون بود…

همون چیزهایی که توی بقیه‌ی دنیا، حتی بهش فکر هم نمی‌کنن.

یه حساب پی‌پال، یه کارت برای خرید از بازار جهانی،

و اینکه با نوشتن یه پروژه، بتونی دقیقاً همون چیزیو بخری که دلت می‌خواد...

نه آرزو، واقعیت؛

یه ماشین، یه موتور، یه وسیله‌ای که صرفاً خواستنش کافی باشه.

آره، بخند…

ما هم خندیدیم،

هی خندیدیم و جوک ساختیم،

تا جایی که صدای خنده‌هامون با صدای خاموشی یکی شد.

برق نیست، آب نیست… ولی خب، مهم اینه که «شوخی» بلدن مردم.

دل‌خوش شدیم به چیزهایی که فقط اسمش مونده.

شدیم آدم‌هایی با ظاهر مرتب، واژه‌های قشنگ،

که تهش فقط بلدیم بگیم: "به ما چه؟"

تا مبادا، یه وقت، زیادی واقعی به نظر بیایم.

وسط کار بودم که این جمله، مثل صدای بلندِ یه حقیقت تو ذهنم پخش شد
درست مثل یه سکانس از‌‌‌ای چی گو‌‌‌ای چیه؛ لحظه‌ای که فقط یک‌بار میاد و قراره مسیرت رو تغییر بده.
برای اینکه این تلنگر همیشه جلو چشمم باشه، اینجا ثبتش می‌کنم:

با همه‌ی توانم، با همه‌ی تلاشم، راهی رو اومدم که کم‌تر کسی جرأت قدم گذاشتن توش رو داره.
رسیدم به نقطه‌ای که باید محکم‌تر از همیشه بایستم.
چون من آدم باخت نیستم.

برای گوشه‌ گوشه‌ی ایران نوشتیم #تسلیت،

و امروز نوبت شهر من، پایتخت اقتصادی کشور، شد...

با اندوه از دست دادن چند همشهری عزیز

ایران قشنگ ما سرزمین غم نبود،

ما را با بی‌تدبیری‌هایشان به سوی اندوه کشاندند.

هیچ‌گاه، هیچ درسی از هیچ حادثه‌‌‌‌ای نگرفتند ...

دردی کهنه که هر روز تازه‌تر می‌شود.

برای اینکه نشون بدی یه جایی همه‌ی این تلاشات نتیجه داده، اردیبهشت رو واقعا بهشتی کن تا برسیم بهش تا همه‌ی رویاهایی که داری رو زندگی کنیم. میدونم خسته شدی، ولی (لطفا) این مسیر رو به بهشت رویاهات برسون.

دنیای ماپر از کلمه‌ ست! اینجا دورهمیم که بنویسیم، یاد بگیریم و حال خوب بسازیم.

تو این اوضاع بیان رباتی رو برا گروه وبلاگنویسا زدم تا بتونیم یکم این رو فعال تر کنیم به امید اینکه یه نفر از تیم بیان ببینه و یکاری کنه

اگه دوست داشتید شما هم وبلاگتون رو ثبت کنید و به جمع ما توی تلگرام بیاید / @Weblognevisha

تاسیان رو که میبینی انقدر وایب خوبی از ایران دهه 50 میگیری، با اینکه سریال یه عاشقانس

موزیک‌های قدیمی‌، رفاقت‌های پایدار 2 نفره ، مستی دو نفره و حال خوب

اول از همه سال ۴۰۴ رو بهتون خیلی تبریک میگم. آرزوی بهترین اتفاقات رو براتون دارم

خب تعطیلات هم تموم شد راستش از خیلی وقت پیش نه بوی عیدی به مشاممون میرسه نه تعطیلات چون در واقع با دلار بالای ۱۰۰ هزار تومان خوشی به آدم میاد ؟

میتونم گله کنم شکایت کنم ولی نوچ دارم سعی میکنم بی خیال بشم و برم و حداقل جای دیگه آرامش رو پیدا کنم

از فردا کارم رسما شروع میشه چون تو این ۱۵ ۱۶ روز از فروردین ک مونده باید بیس کار رو بهترین نحو بیارم بالا

شما چه خبر ؟

وقتش بود به وبلاگ بیام و کمی‌از اسفند بنویسم. این ماه برای من سخت‌تر از گذشته بود، چون شروع مسیر جدیدی برای مهاجرت از وطن شکل گرفته و باید بیشتر وقت و انرژیم رو صرف تمرکز روی انجام دادن بذارم تا اینکه دنبال مواردی برم که اصلا فایده‌ای برام نداره. باید نمونه‌کار خودمو قوی‌تر از گذشته کنم، باید مکالمه تمرین کنم و کارهایی که نوشتم.

به وقت روزهای پایانی سال ۴۰۳، امیدوارم در کنار سلامتی از لحظه‌های زندگی بهترین استفاده رو ببریم.

قبل از سال یه پست از آخرین کتابی که خوندم می‌ذارم؛ کتابی که بعد از شب‌های روشن، خود واقعیم رو به تصویر کشید.

داشتن تو کنارم، برد تیمم، همه سختی‌های این روزا رو به شیرینی تبدیل کرده و باعث خوشحالیمه.

بالاخره تو این شرایط سخت اونایی که برندن، من و توییم 💙💖