وسط کار بودم که این جمله، مثل صدای بلندِ یه حقیقت تو ذهنم پخش شد
درست مثل یه سکانس ازای چی گوای چیه؛ لحظهای که فقط یکبار میاد و قراره مسیرت رو تغییر بده.
برای اینکه این تلنگر همیشه جلو چشمم باشه، اینجا ثبتش میکنم:
با همهی توانم، با همهی تلاشم، راهی رو اومدم که کمتر کسی جرأت قدم گذاشتن توش رو داره.
رسیدم به نقطهای که باید محکمتر از همیشه بایستم.
چون
من آدم باخت نیستم.