پسر زمستان

چند روزی میشه که از شبکه‌های اجتماعی فاصله گرفتم.

اونقدر فکرم درگیر مسائل مختلف، از مهاجرت گرفته تا رویاهایی که باید بسازم، بود که به این نتیجه رسیدم برای دو هفته به غار تنهایی برم.

هرچقدر رفقا بهم لطف داشته باشن و صفات خوب بکار ببرند، اما وقتی با خودم تنها میشم میبینم که شاید اینطور نباشه. من برای کارهایی که باید انجام بدم، خیلی دست دست می‌کنم. شاید هم یه جور کمال‌گرایی باشه، یا شاید هم نه.

اینجوری که نمیتونم مهاجرت کنم. اگه هم بشه، ممکنه دوباره به وطن برگردم. پس باید تغییراتی بدم، باید بتونم.

اومدن (...) توی زندگیم باعث شد خیلی از قفل‌ها رو آنلاک کنم. اما میدونم کمه یا شاید تلاشم کم بوده، ولی باید انجامش بدم باید با هم اون کارهایی که دوست داریم انجام بدیم و خاطره بسازیم

این غار تنهایی برای تغییر خودم و مهم ترش واسه رسیدن به توئه :)